De rivier (25-10-2025)

De zon schildert kleuren op mijn natte haar
een regenboog na storm en wind
Ik hoor de toekomst zachtjes fluisteren echt waar:
‘weet dat na kwelling de weg weer open ligt…’

Behoedzaam zoek ik naar keien om een brug te bouwen
en staar naar de rivier waarboven ik me momenteel bevind.
Kan ik op dit wankele bouwsel blijven vertrouwen
of moet ik weer vluchten als de storm begint?

De zon schildert kleuren op mijn natte haar!
Óók als mijn voeten de bodem van de brug niet meer raken
en ik weer door de rivier meegesleurd wordt.
Al slaat de angst alles aan gort.
Ik zal de keien blijven rapen.

Voetballen in de zon

We waren aan het voetballen, het zonnetje scheen.
Ik passeerde mijn mannetje, soepel door de verdediging heen.
Mijn vriend stond te wuiven, speel hier die bal.
Maar ik dacht ik maak hem, met een droge knal.

Vlak voor het scoren zag ik ze staan.
De bal was daardoor over de achterlijn gegaan.
Een stuk of 5 jongens gekleed in het zwart
Schopten tegen de hekken en riepen heel hard…

‘Ga terug naar je land’

Schouderophalend zijn we met voetballen doorgegaan.
Die schreeuwende jongens konden we toch niet verstaan.

(28 september 2025)

Impuls Suppressie!

Boer een liedje!
Ga maar koken...
Wees toerist
in eigen land.
Reis naar eindeloze
oorden.
Steek je hoofd maar
in het zand.
Blijf toch zitten...
spreid je vleugels
Neem een ondoordacht besluit
Vergeet je gêne,
Maak een selfie
Hou je lippen 
stijf getuit 
Wees opstandig,
Dans de Haka
Houd je vuist 
maar in de lucht.
Blijf genieten, blijf toch lachen
Tot de allerlaatste
zucht.
(7 juni 2025)

Stormnacht
Woeste zee
zwart als inkt
bulderend geraas
Leeft en neemt
geen ziel vergeeft
uitzichtloos relaas
Golf van weemoed
keert en draait
eindeloze tijd
Nimmer roerloos
deinend zand
Sereniteit
(augustus 2024)

Lente
Nu vogels hun schuilplaatsen voorzichtig verlaten,
Nu de blijdschap plaats heeft gemaakt voor het kille gehate
Nu het waterpeil zijn natuurlijke staat heeft gevonden
Nu de zon, het laatste grijs heeft verslonden.
Nu de natuur gestopt is met wenen.
Nu, ja eindelijke nu.
Na behoorlijk aandringen neemt de kou voorgoed de benen.
(februari 2024)

Winter
Als december mij gevonden heeft
Als het stuur mijn vingers wit
Als zelfs Kerstmuziek mij niet kan balsemen
Heeft de kou mij in zijn bezit

Het pad
De weg is langer dan we van te voren hadden ingeschat.
Het pad troebeler dan het smerigste water.
De hemelse schitteringen zijn door as verdreven.
Mijn voeten dragen de kilo’s last niet meer.
Vlezige punten striemen door mijn huid
Een plas ontwijkend, vervolg ik het pad
De duisternis, vindt zijn weg. Steeds dichter, steeds nijpender. Bladeren vallen van de bomen.
Een windvlaag langs de donkerblauwe toren.
In de verte de eerste tekenen van de meedogenloze nacht.
De eerste koude druppels vallen, op het modderige pad.
Het gevoel in mijn handen en voeten maakt plaats voor ijzige temperaturen. Tintelingen rond mijn lippen.
Asgrauwe schimmen, begeleiden mij op de route naar de grot. Waar de duisternis het beest verhuld. (December 2024)

Kalm an
Aarzelend getjilp
in de vroege ochtendgloren
wordt overstemd door klanken
van een oude kerktoren.
Over het land trekt de mist op
tot vlak boven de grond.
In de verte het geblaf
van een iets te waakse hond.
Niet veel later als vogels uitbundig hoogtij vieren.
Sjokt een boer tussen zijn lievelingsdieren.
Op de landweg vlakbij de boerderij
dirigeert hij zijn koeien langs de Twentse hei.
(Augustus 2023)

Gedachten
Ajax seizoen 2025-2026 
Volendam - Ajax (1-1)

Er moet me wat van het hart. Na het ontluisterende spel tegen Volendam ben ik tot de conclusie gekomen dat Ajax weliswaar goede spelers heeft, 
maar dat Heitinga niet de juiste persoon is die dit Ajax moet gaan leiden.

Ajax is net een basisschoolklas. 
Laten we zeggen, groep 8, een groep puberende spelers zonder leiding. 
Heitinga is als een jonge net afgestudeerde PABO-docent die heel blij is dat hij op voor de tweede keer op dezelfde school les mag geven. 
De klas bestaat uit een deel zeer getalenteerde spelers, 
enkele gemakzuchtige leerlingen die nauwelijks opletten en één leerling die te vaak is blijven zitten en allang weg had gemoeten. 
De spelers zijn na de vorige leerkracht blij met het losse regime, waarbij nu zelfverantwoordelijkheid en creativiteit het credo is. 
Maar zoals elke ervaren docent weet, kan niet iedere leerling deze vrijheid aan.

Heitinga spreekt zijn klas aan, toont zijn teleurstelling en hamert op discipline en inzet. 
Maar ervaren docenten weten dat zeer creatieve spelers het niet altijd van fysieke duels moeten hebben. 
Je moet ze anders raken.

Heitinga moet het klaslokaal anders gaan inrichten, de leider in de groep bepalen en hem de helpende hand bieden. 
Indien het nodig is moet de docent een leerling bij herhalend falen, een tijdje uit de kopgroep verwijderen.

Op dezelfde school, loopt directeur Kroes zwetend rond, 
hopend dat hij het nog voor elkaar krijgen om enkele leerlingen uit te ruilen
…maar de tijd begint te dringen..

Gaat meester Heitinga nog Sinterklaas vieren met deze klas? Of hij hij de herfstvakantie niet? 
31 augustus 2025